به نقل از «عصر ایران»

نسل جدیدی از روس‌ها که خدا، پوتین و جنگ را می‌پرستند (+عکس)

تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۱۳۷۶۱

آلینا نوزده ساله در نیژنی تاگیل یک شهر صنعتی آسیب دیده در منطقه اورال روسیه زندگی می‌کند. زمانی تمام کار‌هایی را انجام می‌داد که هر فرد دیگری در سن او ممکن بود انجام دهد. او با سرگئی دوستش معاشرت می‌کرد و برای تماشای تازه‌ترین فیلم‌های پرفروش هالیوود به سینمای محلی می‌رفت. آنان در بار محلی وقت می‌گذراندند و او آرزو داشت به مسکو برود تا در حوزه فناوری پیشرفته در پایتخت روسیه کار کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش فرارو به نقل از فارین پالسی، آلینا مانند اکثر جوانان روسیه به گوشی تلفن همراه هوشمند خود معتاد است. او عکس‌هایی از تعطیلات ساحلی در مصر را به نمایش می‌گذارد و ویدئو‌هایی در مورد طراحی ناخن، مد، فیلم و تلویزیون به اشتراک می‌گذارد.

او عاشق شخصیت "اریا استارک" در مجموعه تلویزیونی بازی تاج و تخت با بازی "میسی ویلیامز" است. آلینا آن شخصیت را الگوی "خشن" زنانگی مدرن می‌نامد. با این وجود، از تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ میلادی به این سو زمانی که روسیه به اوکراین حمله کرد دنیای آلینا به خصوص در فضای مجازی به جهان متفاوتی تبدیل شده است. زندگی مصرف گرایانه از بین رفته است. آلینا مانند صد‌ها هزار روس دیگر به ده‌ها گروه آنلاین مروج حکمرانی روسیه ملحق شده که نام‌هایی مانند "اوکراین واقعی"، "ضد تروریست" و "بهار روسیه" را دارند.

عطش آلینا برای بودن در دنیای جنگ روسیه علیه اوکراین در اتاق خواب، کلاس درس و حتی حین گپ زدن با دوستان اش دیده می‌شود.

پسری با تی شرتی با حرف "Z" که نشان تاکتیکی سربازان روسیه در اوکراین است و پرچم جمهوری مردم دونتسک منطقه جدا شده شرق اوکراین را در دست دارد در ورودی سفارت در مسکو ایستاده است.

آلینا با به اشتراک گذاری پست‌هایی از گروه‌های جنگی، کارش را آغاز کرد. در آن گروه‌ها اخباری با عنوان افشاگری در مورد اوکراین منتشر می‌شود. در گروه‌ها گفته می‌شود روسیه در معرض تهدید دائمی نیرو‌های آمریکایی و ناتو قرار دارد و اوکراین باید نابود شود تا خود و روسیه از تهدید طیفی از نازی‌ها نجات یابند.

آلینا تصاویر آخرالزمانی از آتش گرفتن کاخ سفید، مراسم برکت دادن کشیشان ارتدکس به سربازان خط مقدم جبهه جنگ و ولادیمیر پوتین به عنوان یک ناجی منتشر می‌کند.

در این چارچوب ذهنی، روسیه مقدس توسط دشمنانی احاطه شده که برای نابودی کامل آن تلاش می‌کنند. آلینا می‌نویسد: "اوکراینی‌ها احمق هستند. سفید رنگ پرچم روسیه به معنای پاکی و پاکیزگی است. اوکراینی‌های فاشیست شما سگ‌های هار هستید. اگر من مسئول بودم به شما لعنتی‌ها آن چه لیاقتش را دارید می‌دادم. بهتر است زبان اوکراینی صحبت نکنید چرا که احمق به نظر می‌رسید". آلینا می‌نویسد:" پوتین هدیه‌ای از جانب خداوند است. ما همه پوتین هستیم".

آلینا صرفا تبلیغات دولت خود و گروه‌های رسانه‌های اجتماعی را که به آنان ملحق شده را طوطی وار تکرار نمی‌کند. او این سبک را کامل آموخته است.

آلینا تنها نیست. هزاران شهروند روس امروز در این نمایش عمومی در Runet اینترنت روسی زبان که دارای شبکه‌های اجتماعی، موتور‌های جستجو و سایت‌های وبلاگ نویسی و طیف گسترده‌ای از برنامه هاست شرکت می‌کنند.

کاربران جوان روسی اینترنت خود را به رخ می‌کشند و اخبار یا تئوری‌هایی در مورد جنگ منتشر می‌کنند.

پارک پاتریوت نوعی دیزنی لند نظامی در خارج از مسکو

اوکراینی‌ها مورد حمله لفظی قرار می‌گیرند. روایت‌های دولت روسیه در مورد شر غرب تکرار می‌شود و پوتین و خدا به خاطر هدایت روسیه مورد ستایش قرار می‌گیرند و از سربازان کشته شده روس به عنوان شهدا یاد می‌شود.

این گروه از جوان روسی مانند آلینا پدیده تازه‌ای در فضای پسا شوروی هستند. از دید آن‌ها روسیه سزاوار این است که یک کشور بزرگ باشد، اما در محاصره تهدید‌ها قرار دارد.

آلینا به سرعت علاقه خود را به فیلم‌ها و تلویزیون‌های غربی از دست می‌دهد، چرا که او توطئه‌های وحشتناک‌تری را که در درون اسب تروای فرهنگ آمریکایی پنهان شده مشاهده می‌کند. او و افرادی جوان‌تر از او ممکن است تنها روسیه‌ای را بشناسند که تقریبا به طور کامل از غرب جدا شده روسیه‌ای که توسط اهداف مسیحایی، آخرالزمانی و معنوی سلطه اوراسیا هدایت می‌شود.

این روسیه‌ای است که آنان می‌خواهند در آن غوطه‌ور شوند روسیه‌ای که نویدبخش پاداش‌های عمیق‌تر و معنوی‌تر از سبک زندگی سطحی، اما خطرناک غرب است.

نوجوانی در موزه‌ای در مسکو در سال ۲۰۲۳ یک مسلسل ساخت اتحاد جماهیر شوروی را بررسی می‌کند.

در حال حاضر فرهنگ چند قومیتی و انسان گرایی که دست کم به صورت سطحی بر زندگی شوروی حاکم بود از بین رفته است. "دیمیتری مدودف" رئیس جمهور سابق به طور علنی خواستار محو اوکراین و اوکراینی‌ها شده است. او گفته است: "از آنان نفرت دارم. آنان حرامزاده و دیوانه است. آنان برای ما روس‌ها آرزوی مرگ می‌کنند. تا زمانی که زنده هستم تمام تلاش ام را خواهم کرد تا اطمینان کسب کنم که آنان ناپدید می‌شوند".

سخنان مدودف توسط مبلغان آنلاین و در رسانه‌های رادیویی تکرار می‌شود: "موفقیت نظامی راه حل نهایی نخواهد بود. نازی زدایی اوکراین تنها با پاک کردن تاریخ ۳۰ سال اخیر آن امکان پذیر است".

پوتین و مبلغانش از بازسازی امپراتوری‌های از دست رفته گذشته صحبت می‌کنند. آنان حتی گاهی وعده می‌دهند که اروپا را از نظر نظامی و چین و امریکا را از نظر اقتصادی تسخیر خواهند کرد.

مردی سوار بر تک چرخ از کنار خانه‌ای می‌گذرد که با نقاشی دیواری اعضای جنبش جوانان میهن پرست روسیه تزئین شده است.

روسیه مملو از تصاویر یکنواخت مردانگی، دینداری و ملیت است. تصاویر برگرفته از گذشته شوروی و تزاری کشور آمیخته با نماد‌های مذهبی روی کاپشن سربازان گلدوزی شده و از روی خودرو‌ها به پرواز درآمده و بر روی شیشه‌های کلاس درس نمایان می‌شوند. Z نماد مرموز جنگ همه جا وجود دارد. رژه نظامی و تظاهرات "خودجوش" طرفدار جنگ در تلویزیون پخش می‌شود. میم‌ها، ویدئو‌ها و شعار‌های بی پایانی که گذشته و حال نظامی روسیه را تحسین می‌کنند در سراسر اینترنت پخش می‌شوند.

در همین حال، در مدارس و دانشگاه‌ها با فیلم‌ها و نمایش‌های مربوط به جنگ‌های گذشته و حال و در قالب رژه‌های نظامی و از طریق خدمت اجباری جوانان روس آماده می‌شوند تا از لحاظ تاریخی کشور را به نمایش بگذارند. به آنان گفته می‌شود که روسیه نقشی سرنوشت ساز به عنوان ناجی بشریت دارد. در روسیه امروزی جنگ آخرین راه حل نیست بلکه بخش اساسی از زندگی است و به طور متناقضی برای صلح ضروری است.

"اومبرتو اکو" فیلسوف ایتالیایی  در اواسط دهه ۱۹۹۰ نوشت: "زندگی جنگ دائمی است". با این وجود، چرا پوتین که ظاهرا تهدیداتی داخلی واقعی برای قدرت خود ندارد و حاکم کشوری است که از درآمد منابع طبیعی فراوان تغذیه می‌کند باید به چنین دیدگاهی وابسته باشد؟

"راجر گریفین" محقق بریتانیایی استدلال می‌کند هدف از بین بردن عناصر مدرنیته به منظور ایجاد نظم جهانی جدید در واکنش به فردگرایی لیبرال و ماتریالیسم (مادی گرایی) سوسیالیستی است. محو دشمنان و دستورات اخلاقی توسط یک جامعه قوم گرا که کاملا به این هدف اختصاص یافته به معنای ایجاد دوره جدیدی در تاریخ است.

با این وجود، آن دوران جدید تنها گذشته‌ای گمشده را بازآفرینی می‌کند: دوران هماهنگی اسطوره‌ای و شگفت انگیز که یک ملت و رعایای آن از نظر فرهنگی و نظامی قدرتمند بودند. برای روسیه این دوران تکه‌هایی از گذشته قرون وسطایی، تزاری و شوروی را که در آن نماد و اسطوره فراتر از واقعیت تاریخی است جدا کرده و دوباره جمع می‌کند. مدینه فاضله مورد انتظار تنها می‌تواند به عنوان نمایشی  وجود داشته باشد که برای عموم و توسط مردم اجرا می‌شود.

نوجوانانی که کاپشن‌های زمستانی پف دار پوشیده اند در مراسم بزرگداشت بیستمین سالگرد گروگان گیری توسط شورشیان چچنی شرکت می‌کنند.

نظرات آنلاین یا میم‌هایی که از جنایات جنگی حمایت می‌کنند صرفا ایده‌های دور ریختنی نیستند.

اگر چیزی در سیاست مدرن در غرب با مشاهده پدیده‌های دونالد ترامپ، برگزیت، جنبش ضد واکسن به ما آموخته باشد آن است که واقعیت در رسانه‌های اجتماعی شکل می‌گیرد. رسانه‌های اجتماعی زندگی واقعی هستند. خود آنلاین آلینا خود واقعی اوست. امروز این ایده‌ها نه تنها در گوشه‌های تاریک Runet بلکه در محافل گفتمان سیاسی ملی روسیه آشکارا مطرح می‌شوند. دنیایی که آلینا و بسیاری از روس‌های دیگر در آن غوطه ور شده اند اجازه انعطاف پذیری یا درک دیدگاه‌های جایگزین را نمی‌دهد.

آلینا در آوریل ۲۰۲۲ میلادی دوباره ویدئویی از گروهی از روس‌ها در کورسک را به اشتراک گذاشت که سربازان خود را به سمت جبهه تشویق می‌کردند. در این ویدئو وسایل نقلیه با حروف لاتین "Z" و "V" مشخص شده اند که حمایت از جنگ را نشان می‌دهد. روس‌ها کنار جاده ایستاده و پرچم‌های روسیه را در دست دارند و کاروانی از کامیون‌ها و تجهیزات نظامی روسی در حال عبور است و مورد تشویق قرار می‌گیرد. مخاطبان روسی این ویدئو را پخش کردند و با گذاشتن نظراتی در کانال‌های تلگرامی صد‌ها هزار کاربر، حمایت خود را این گونه نوشتند: "مرگ بر اوکراینی‌های نازی"، "خدا شما را حفظ کند".

امروزه آلینا و همفکرانش آماده هستند تا خود، فرزندان و همسایگان شان را با مرگ خود یا دشمنانشان  "پاکسازی" کنند.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: روس ها پوتین نسل جدید اوکراینی ها روسیه ای گروه ها روس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۱۳۷۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است

به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:

ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است.  این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد  اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.

می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.

قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.

اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود.  بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.

مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است:  بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید.  چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.

تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود.   آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده  و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین  پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم  اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.